© Goo Han
Park Kum-Jun
Zuid Korea
“Mijn werk op papier geeft zijn geheimen langzaam prijs, ontdekking na ontdekking.”
De vooraanstaande Zuid-Koreaanse ontwerper Park Kum-jun richtte in 1998 zijn ontwerpbureau 601BISANG op. In de loop der jaren toonde zijn werk een diep filosofische betrokkenheid bij de existentiële waarden verbonden aan het Koreaanse culturele erfgoed. Voor zijn klanten ontwerpt hij catalogi, affiches voor exposities, kalenders, covers voor magazines en installaties. “Wij ontwerpen niet alleen voor klanten – we zijn ook klant bij onszelf zodat we kunnen ontwerpen wat we willen,” vertelt hij. Verschillende van zijn beroemdste projecten zijn eigen initiatief. Het bureau ontving talloze prijzen, gouden medailles, hoofdprijzen en trofeeën van internationale design organisaties. In 2012 kreeg 601BISANG de prestigieuze “Red Dot: Bureau van het Jaar”-onderscheiding voor haar constante hoge designkwaliteit. De studio wordt binnen de Aziatische design scene zeer gerespecteerd vanwege zijn onstuitbare creativiteit. Park Kum-jun is sinds 2008 lid van de the AGI (Alliance Graphique Internationale).
Park Kum-jun stuurde vanuit Zuid-Korea een groot pakket vol met fraaie voorbeelden van zijn werk. Daarin zaten keurig verpakte, aparte pakketjes, opgeborgen in elegante kartonnen dozen. Het was een ritueel om ze één voor één open te maken. Sommige dozen bleken niet alleen aan de buitenkant maar ook aan de binnenzijde bedrukt met fijnzinnige motieven. Daarna volgden ritselende lagen papier als bescherming. Het gevoel van verwachting was heerlijk: wanneer je dan de echte inhoud in je hand had – een boek, catalogus, kalender, brochure – stonden al je zintuigen op scherp: ogen, vingers, maar ook je smaakpappillen. Wie had kunnen vermoeden dat het water je in de mond kan lopen als je door een publicatie bladert?
“Papier is een zeer gevoelige creatie met een heel eigen leven,” zegt Park Kum-jun. “Het ademt en onthult zijn gevoelens op een eigen, unieke manier.” Hij is ervan overtuigd dat design een proces is dat de inherente schoonheid van een object moet accentueren. Voor hem is dat object meestal papier. Zijn bureau in Seoul doet culturele projecten voor musea, festivals of speciale evenementen. Hij heeft een duizelingwekkende hoeveelheid designprijzen gewonnen. Het lijkt alsof alles wat hij aanraakt, een kunstwerk wordt.
Het geheim van Kum-jun is zijn liefde voor hanji, het traditionele Koreaanse papier gemaakt van de binnenbast van moerbeibomen. Dit handgemaakte papier is zeer stevig, maar voelt zacht aan en naar verluidt gaat het duizend jaar mee. Eén van de eigenschappen is de ongelijkmatige inkt-absorbtie die onverwachte effecten creëert en spontaniteit brengt in ontwerpen die er anders te stijf uitzien. “Geïmproviseerd, maar precies,” zegt Kum-jun als hij de kwaliteit beschrijft waarnaar hij streeft. Zijn doel is “aandacht vestigen op duurzaamheid” met creaties die een spirituele dimensie vastleggen.
Interview
Véronique Vienne:
Denk u dat het gevaar bestaat dat we een “papierloze samenleving” worden?
Park Kum-Yun:
Het is waar dat mobiele apparaten als tablets en smartphones steeds meer de plaats van papier innemen. Deze trend zet zich zeker voort. Maar papier heeft eigenschappen die onze intuïtie stimuleren: het gevoel en de geur van papier, die in de loop van de tijd veranderen, kan een beeldscherm niet bieden. Ik denk dat de crisis die papier nu doormaakt kan worden getransformeerd tot een kans om nieuwe mogelijkheden te creëren en nieuwe functies voor paper uit te vinden.
Hoewel papier zijn grens bereikt heeft als drukmedium, zal de waarde blijven toenemen op verschillende terreinen. De papierindustrie groeit voortdurend. Papier wordt in de industrie een multifunctioneel materiaal. Het eigen karakter van van papier ten opzichte van “digitaal papier” draagt bij aan de toename van de waarde. Papier bevestigt opnieuw zijn identiteit als medium dat niet alleen onze emotionele behoeftes bevredigt, maar ons ook helpt onze creativiteit te verkennen.
Op welk moment in het ontwerpproces is de papierkeuze een creatieve daad?
Papier vertaalt emoties in inhoud en vorm , dus ik selecteer papier in het voorstadium van de planning. Soms begint en groeit een heel plan of idee vanuit een specifieke papiersoort. Een grondige analyse van de papierkeuze, de druktechniek en de verwerkingsmethode helpt om het beoogde resultaat te bereiken. Maar het is zeer belangrijk om ook rekening te houden met de communicatiedoelen, de toon en de culturele taal van het project.
Hoe beoordeelt u wat het beste papier is voor een specifiek project?
Ik concentreer me op welke atmosfeer of welke emoties ik wil bereiken. “Atmosfeer” of “emoties” in esthetische zin zijn het resultaat van een hecht samengaan van elementen, dat lijkt op een levend organisme. Eén van die elementen is papier. Dat communiceert naar mijn mening emotioneel voornamelijk door de textuur: of het ruw is of zacht om aan te raken.
Maar laten we de auditieve kwaliteiten van papier niet vergeten! Ik heb een keer drie flipboekjes gemaakt die gebruik maken van de geluiden van papier. Die geluiden waren, in combinatie met symbolen, bedoeld om het gehoor van kijkers te stimuleren en zich meer geluiden voor te stellen. Ik probeer bij de kijker altijd de grenzen van de “synesthesie” op te rekken – het vermogen om meerdere impressies tegelijk te verwerken. Synesthesie is een neurologisch fenomeen waarbij een sensorisch of cognitief pad nog een extra pad kan prikkelen, zoals kleurwaarneming of patroonherkenning.
Titel - Digilog601: Harmony thru Design / east & west
Designer - Park Kum-jun
Bureau - 601BISANG
Publicatiedatum - 2012
Klant - 601BISANG
Welke andere technieken gebruikt u om emotioneel te communiceren?
Mijn manier van werken vraagt geduld en volharding, van mij én van mijn lezers. Papier is ideaal voor werk met intuïtieve tekst en emotioneel aantrekkelijke, subtiel sensuele vormen, zoals illustraties en typografie. Ik kan dubbelzinnige visuele aanwijzingen gebruiken om een specifieke boodschap te versterken, of ik kan symbolische taal inzetten om verschillende interpretaties te suggereren. Ik kan bijvoorbeeld schijnbaar zonder opzet een inktvlek op de pagina maken en daarmee de lezer nauwkeuriger naar het drukwerk laten kijken, op zoek naar meer vlekken. Om extra lagen van complexiteit toe te voegen, verstoor ik met opzet de manier waarop mensen een boek lezen – gebaseerd op wat ik noem de “esthetiek van het ongemak.” Ik kan vreemde cut-outs maken in een poster of boek om de buitenkant naar binnen te brengen en ik kan verrassende elementen in de compositie opnemen.
Heel vaak zorg ik dat mijn ontwerpen er anders uitzien als je er van veraf of van dichtbij naar kijkt. Van een afstand kunnen ze één beeld vormen, maar van dichtbij een netwerk van sensuele details en verfijnde vormen onthullen. Veel van mijn werken zien er op afstand uit als tekst, maar worden driedimensionaal als je dichterbij komt.
Een ander voorbeeld van de manier waarop ik emoties overbreng, kan ik het best illustreren met een experimentele publicatie, het 601 Artbook Project. Ik wilde de verwondering van lezers stimuleren, elke keer als ze een pagina omslaan. Ik zorgde ervoor mijn intenties niet meteen allemaal te onthullen. Ik verborg metaforen en symbolen op verschillende schalen, samen met de gebruikelijke visuele tekens. Mijn werk op papier wordt nooit meteen de eerste keer begrepen. Mijn posters en publicaties geven hun geheimen langzaam prijs, ontdekking na ontdekking.
Kunt u één van uw favoriete projecten noemen?
Momenteel ben ik geïnteresseerd in het opnieuw interpreteren van aziatische waarden: de harmonie van yin en yang, de natuurlijke elementen als water, aarde, lucht en grondlagen die de loop van de tijd reflecteren. Dus één van mijn favoriete projecten is nu Digilog 601: Harmony thru Design, een reeks recente posters.
De term “digilog” is een samentrekking van digitaal en analoog. Die twee werelden lijken met elkaar te botsen, maar in feite complementeren ze elkaar. Wat mij betreft omarmt “digilog” design zowel de rationaliteit van het Westen als de spiritualiteit van het Oosten. Mijn vier affiches vertalen dit concept grafisch door symbolische en meerduidige beelden te gebruiken, maar de algemene indruk is die van een levend, organisch systeem. In het algemeen richt mijn werk zich op het concept van onderlinge afhankelijkheid binnen een groter raamwerk.
